جای استاد توی خیابون های حالا خالیه! اون موقعی که می گفت :

"یک زن دو جور لباس می پوشد :

یک وقت طوری لباس می پوشد و در خیابان راه میرود که خود وضعش داد میزند و می گوید که من عفیفم کسی را نرسد که طمع به من بدوزد اصلا خود ژست و خود لباس می گوید من چنینم و طبعا افرادی هم که دنبال شکاری میروند و می خواهند ببینند کسی اهلش هست یا نه سراغ آنها نمیروند.

و یک وقت نقطه ی مقابل آن است :

همان طور یک زن هم ممکن است طوری لباس بپوشد که می گوید : بیا دنبال من , با زبان خودش حرف نمیزند ولی ژستش همه را دعوت میکند که بیا سراغ من و مرا تعقیب کن من اینکاره هستم. "
چقدر مناسبه الانه استاد صحبت های شما.

(بر گرفته از تفسیر سوره ی مبارکه ی نور از استاد شهید مرتضی مطهری)

ما که حریف مادر بزرگ نشدیم
پاشو کرده توی یه کفش که رای دادن ثواب داره !
تازه بعد از کلی بحث
رای قیمتیشون را
با صلوات روانه ی صندوق رای کردند!
که دیگه شک نکنی نه نه
رای دادن ثواب داره نه نه جون!

...قومت را از تاریکیها به روشنایى برآور. و آنان را به وقایع الهى پند ده، بى گمان در این [امر] براى هر شکیباى شکرگزارى عبرتهاست .
این روزها سالگرد یکی از همین ایام الله است که خداوند به موسی فرمان یاد آوری آن را میدهد روزی که امام (ره) میفرمایند که اینگونه یاری ها از طرف خداوند به ملت ایران به دلیل توجه ایشان به معنویات است.

 به نظر شما اگر شرط اصلی این یاری, که توجه به خدا و معنویات است را ازدست بدهیم ؛آیا در اتفاقات آینده باز هم یاری خداوند شامل حال ما میشود؟

دارد حنای توبه و شرمی که داشتم
پیشت عزیز فاطمه بی رنگ می شود
آقا ببخش، بس که سرم گرم زندگیست
کمتر دلم برای شما تنگ می شود

می نویسم “ کانال ”

سرمایی ها یاد کولر می افتند،

دیپلمات ها یاد سوئز،

ثروتمندان یاد کانال های پول شوئی...

سیاستمداران یاد شبکه های رسانه ملی!

اما

امام خامنه ای یاد “حنظله” می افتد، یاد “کمیل”

خدا را شکر رهبرم می فهمد زبان مرا...

مرداب به رود گفت:

چه کردی که زلالی....؟

جواب داد گذشتم....!

دریا غریق مرحمت بی کران تو

هفت آسمان تجلی رنگین کمان تو

خورشید ناز می کشد از ذرهای خاک

آنجا که صبح می گذرد کاروان تو

صدها فرشته بال نهادند بر زمین

تا دامن خدیجه شود میزبان تو

بهتر شد آن زنان قریشی نیامدند

حوا و مریم اند پرستار جان تو

بر قلبهای خسته ما هم نزول کن

ای جبرئیل تا به سحر هم زبان تو

یک شاخه یاس در دل مجروح کاشتیم

 تنها به احترام مزار نهان تو